Marcus 10, 1-12: De eenheid tussen man en vrouw

Matteüs 19, 3-12 // Marcus 10, 2-12

De tekst

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 1597)

Jezus vertrok uit Galilea. Hij ging naar Judea, en naar de overkant van de Jordaan. Weer kwam er een grote groep mensen naar hem toe. Jezus gaf hun uitleg over God, zoals hij steeds deed. Er kwamen ook farizeeën naar Jezus toe. Ze vroegen: ‘Mag een man scheiden van zijn vrouw?’ Ze hoopten dat Jezus iets verkeerds zou zeggen. Maar Jezus vroeg: ‘Wat staat daarover in de wet van Mozes?’ Zij zeiden: ‘Volgens de wet mag een man scheiden van zijn vrouw. Hij moet haar dan een scheidingsbrief meegeven.’
Jezus zei tegen hen: ‘Die regel is gemaakt voor mensen zoals jullie, die niet om elkaar geven. Maar al bij de schepping maakte God een man en een vrouw. Zo komt het dat een man niet bij zijn vader en moeder blijft. Hij gaat met zijn vrouw leven en ze worden samen helemaal één. Ze zijn niet langer twee, maar ze zijn samen één geheel. En wat God bij elkaar brengt, mag een mens niet scheiden.’
Toen ze weer thuis waren, vroegen de leerlingen aan Jezus wat hij precies bedoelde. Jezus zei: ‘Als een gescheiden man met een andere vrouw trouwt, dan gaat hij vreemd. En als een gescheiden vrouw met een andere man trouwt, dan gaat ook zij vreemd.’

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Jezus vertrok uit Galilea
en ging naar Judea en het gebied aan de overkant van de Jordaan.
Ook daar kwamen de mensen van overal naar Hem toe
en zoals Hij gewoon was, onderrichtte Hij hen.

Er kwamen ook Farizeeën, die Hem vroegen:
‘Mag een man zijn vrouw verstoten?’
Daarmee wilden ze Hem testen.
Maar Jezus vroeg hun: ‘Wat heeft Mozes voorgeschreven?’
Zij zeiden: ‘Mozes stond toe een scheidingsbrief op te stellen
en haar weg te zenden.”
Maar Jezus zei: ‘Dit schreef hij omdat jullie hart hard is.
Maar in het begin, bij de schepping,
maakte God hen als man en vrouw.
Daarom verlaat de man zijn vader en moeder
om zich te binden aan zijn vrouw
en deze twee zullen een vlees worden.
Zo zijn zij dus niet langer twee. Ze zijn één geheel geworden.
Dus, wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.’

Thuis vroegen de leerlingen Hem daar nog eens over.
Hij zei: ‘Wie zijn vrouw wegzendt en een ander huwt,
maakt zich tegenover haar schuldig aan echtbreuk.
En wanneer zij haar man wegzendt en een ander huwt,
begaat zij echtbreuk.’

Stilstaan bij …

Farizeeër
(= afgescheidene of afgezonderde)
Lid van een godsdienstige lekenbeweging, die ontstond in de tweede eeuw voor Christus. Een Farizeeër kende de wet van God nauwkeurig en leefde er ook naar.
Farizeeërs waren zowat de geestelijke leiders van het volk. Ze waren er erg om bezorgd dat iedereen de wet zou onderhouden. Daarom legden ze wat in de schrift stond vast in nauwkeurige voorschriften.
Gewone mensen keken met bewondering, waardering en ontzag naar hen op.

Mozes
Bevrijdde de Israëlieten uit Egypte en bracht hen tot aan de grens van het Beloofde Land.
In Israël vertegenwoordigt Mozes de wet.

Scheidingsbrief
Wanneer een man zijn vrouw kwijt wilde (omgekeerd was niet mogelijk) moest hij haar een scheidingsbrief meegeven (Deuteronomium 24, 1-3). Wanneer zijn vrouw daarna met een ander huwde, kon hij haar niet meer opnieuw trouwen.
Nu zien sommigen deze scheidingsbrief als een soort wettelijke vorm van echtscheiding. Maar die brief kwam er om de vrouw, die toen zo goed als geen rechten had, toch een vorm van bescherming te geven. In de praktijk viel daar wel niet veel van te merken.

Echtbreuk
De Bijbel spreekt over echtbreuk als er sprake is van overspel. Echtbreuk werd altijd veroordeeld. Men sprak over echtscheiding als men besloot om het huwelijk te beëindigen, om welke reden dan ook. Wat de Bijbel zegt over echtbreuk kan men dus niet zomaar toepassen op echtscheiding.

Bij de tekst

Herinnering aan het Oude Testament

. Deuteronomium 24, 1-2
‘Het volgende kan zich voordoen. Iemand heeft een vrouw gehuwd, maar om een of andere reden is hij ontevreden. Hij schrijft een scheidingsbrief die hij haar bij haar vertrek meegeeft. Ze wordt de vrouw van een ander.’